بررسی شیوع ضایعات ضبط شده گوسفندان اعزامی به کشتارگاه لواسان

اولین قدم در پیشگیری از خسارات ناشی از ضبط گوشت و آلایش گوسفند ، شناسایی نوع و فراوانی ضایعات مربوطه می باشد که دراین مطالعه از انواع مطالعات مقطعی می باشد ، با 13 بار مراجعه به کشتارگاه لواسان در منطقه گلندوک استان تهران و در هنگام فصل تابستان سال 1376 ، تعداد 1627 نمونه ( گوسفند ) مورد معاینه و بررسی قرار گرفتند که ضایعات کشتارگاهی فقط در 336 نمونه آن مشاهده گردید . نوع و فراوانی ضایعات مشاهده شده به طور کلی و همچنین بر اساس متغیرهای جنس ، سن و نژاد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . در 336 نمونه مورد بررسی نسبت ضایعات انگلی در مقایسه با سایر ضایعات ، رقم چشمگیر 76 درصد را نشان داد. از طرفی در مجموع 1627 رأس گوسفند کیست هیداتیک کبد با شیوع 84/5 درصد و ( 98/6 درصد – 7/4% = ci) و کرمهای ریوی با شیوع 69/3 درصد و (61/4% - 77/2% = ci) و سیستی سرکوس تنیاکولیس با شیوع 15/2 درصد و 85/2 %- 15/1% = ci) و شیوع سایر ضایعات انگلی کمتر از یک درصد گزارش گردید. شیوع آلودگی به کیست هیداتیک به طور معنی داری از شیوع سایر آلودگی ها انگلی بیشتر بود ( 05/0 < p < 01/0 ). همچنین در بین ضایعات غیر انگلی ، لنفادنیت کازئور با شیوع 17/1 درصد ( 69/1% - 65/0% = ci) بالاترین مقدار را نشان داد و سایر ضایعات غیر انگلی شیوعی کمتر از یک درصد داشتند . به جز کیست هیداتیک کبد و کرمهای ریوی نسبت آلودگی سایر ضایعات انگلی در جنس ماده بیشتر از جنس نر ملاحظه شد . از نظر سن اکثر ضایعات انگلی در گروه سنی کمتر و مساوی 6 ماه مشاهده شد و از جنبه نژادهای بومی منطقه و افشاری بیشترین نسبت ضایعات را نشان دادند . به استثناء نژاد قوچانی ،نسبت کیست هیداتیک کبد در سایر نژادهای مورد بررسی ( در مقایسه با سایر ضایعات ) بیشترین مقدار گزارش گردید . از نظر اپیدمیولوژی مطالعه حاضر می تواند به عنوان یک نقطه شروع تقریباً مطمئن برای انجام برنامه surveillance بیماریهای مربوط به ضایعات مورد بررسی قرار گیرد .